Nederland doet het goed in allerlei ranglijstjes, maar we doen vaak onder voor Scandinavische landen. Één van de punten waarop de noorderlingen uitblinken, is het gebruik van nationale patiëntengegevensregisters voor medisch onderzoek. Een belangrijk instrument in het verbeteren van zorg, wat in Nederland totnogtoe amper benut wordt.
Rebellen, wetenschap, banken, perverse prikkels. Deze woorden doken de afgelopen week regelmatig in wisselende combinaties op in de media. Vaak in relatie tot Science in Transition – een beweging die vindt dat het wetenschappelijk systeem aan verandering toe is.
Flyers in zachte kleuren wijzen me de weg naar ‘rust en harmonie in lichaam en geest’. Als ik regelmatig yoga beoefen komt alles goed, zo wordt me beloofd. Ik vroeg me af of yoga echt zo speciaal en zo heilzaam is; of de geclaimde gezondheidseffecten van yoga wetenschappelijk zijn onderbouwd.
Wie vindt zichzelf zo belangrijk dat hij/zij denkt dat zijn/haar poep of plas met kostbaar drinkwater moet worden doorgespoeld? Slechts 0.1% van al het water op onze planeet is op relatief gemakkelijke wijze te gebruiken voor de productie van drinkwater. Het is dus nogal zonde om drinkwater te gebruiken voor het transport van kleine en grote boodschappen richting de afvalwaterzuivering. Dat kan anders.
Je kunt geen nieuws meer volgen of het gaat over dat er nu écht iets moet gebeuren. Toch brengen we de krant naar het oud papier en denken we dat we ons deel hebben gedaan om de wereld te redden. Waarom is de mens geneigd zo snel te stoppen met nadenken, blijken we zo snel tevreden na een enkele ‘goede’ daad?
Het aantal vrouwen in de wetenschap met Professor op het naambordje is in Nederland nog altijd bedroevend laag. Dit is een terugkerend gespreksonderwerp met als gevolg steeds meer goede wil van de betrokken partijen om hier iets aan te veranderen, maar totnogtoe weinig resultaat.