De gemoederen kunnen hoog oplopen wanneer genetisch gemodificeerde organismen (ggo’s of gmo’s) ter sprake komen. Ggo’s in voedsel worden soms onveilig genoemd, bijvoorbeeld omdat vreemd erfelijk materiaal in ons DNA terecht zou komen, en ratten op een dieet van ggo-maïs tumoren zouden krijgen. Klopt dat?
Appels resistent maken tegen schurft en koolzaad zo beïnvloeden dat het meer olie bevat: zulke plantveredelingstechnieken zijn nu alleen in laboratoria mogelijk. Maar als we de aarde willen blijven voeden én dat duurzaam willen doen, moet de wet dan niet versoepeld?
We nemen steeds minder vaak pen en papier ter hand. Computers en smartphones zijn niet meer weg te denken uit ons leven en duiken ook vaker op in het onderwijs. Is dat een goede trend of moeten we niet te hard van stapel lopen? In Eos Magazine schreef ik over het antwoord van de wetenschap hierop.
Hordes forenzen lopen voorbij, de trap op, het station in. Niemand pakt een foldertje over ‘Wat leert de Bijbel echt?’ Waarom besteden de Brengers van het Woord zoveel tijd aan verspreiding van hun boodschap (of de hoop daarop)? Ik wilde weten wat geloof een individu kan bieden.
Ionica Smeets schreef een boek over hoe je exacte wetenschap aantrekkelijk kunt presenteren, om zo een breder publiek te bereiken dan alleen vakgenoten. Een recensie.
Een satirisch theaterstuk over ethische dilemma’s op de wetenschappelijke werkvloer. Op initiatief van De Jonge Akademie speelt Science Theater Pandemonia ‘Gewetenschap’ over de grijze gebieden van de wetenschappelijke ethiek. Gaat dat zien!